اشياي سنگي بر دو گونه اند. يكي داراي تراش زمخت و خشن و ديگري

كاملا صيقل يافته. از اين رو باستان شناسان تصميم گرفتند عصر حجر

را بر اساس فناوري سنگ به دو دوره تقسيم كنند يك عصر حجر قديم

يا ديرينه سنگي و ديگري عصر حجر جديد يا نو سنگي. 

اصطلاحات ديرينه سنگي و نو سنگي را نخستين بار جان لوباك باستان

شناس انگليسي به سال 1865 پيشنهاد كرد. به گفته ريدر لوباك دوره

ديرينه سنگي را زماني مي دانست كه انسان به همراه جانوراني چون

ماموت، خرس، كرگدن پشمالو، و ديگر جانوران منقرض شده اروپا را از

آن خود داشتند و دوره نوسنگي يعني دوره اي كه با سلاح هاي زيبا

وسايلي ساخته شده از سنگ آتشزنه و ديگر سنگ ها مشخص مي شود.